Prawie każdy aparat, który możesz teraz kupić, ma opcję kompensacji ekspozycji. Jest bardzo prosty w użyciu i może być przydatny w wielu sytuacjach, oszczędzając czas w postprodukcji i umożliwiając wykonanie pożądanego ujęcia bez kłopotu.
Tutaj przedstawiamy wszystko, co musisz wiedzieć o kompensacji ekspozycji.
Jaki jest najprostszy sposób opisania kompensacji ekspozycji?
Mówiąc prościej, jest to funkcja aparatu, która pozwala rozjaśnić lub przyciemnić zdjęcia przy minimalnym wysiłku.
Z pewnością mój aparat już sortuje dla mnie ekspozycję, więc po co miałbym to robić?
Twój aparat cyfrowy ma zaawansowany wbudowany system pomiaru ekspozycji, który wylicza jasność fotografowanej sceny - i na podstawie tego odczytu generalnie ustawia przysłonę lub czas otwarcia migawki (lub oba). Jednak miernik nie jest nieomylny. Możliwość dokonywania drobnych korekt miernika pozwala na dostosowanie się do nieco nietypowych scen, które nie wyglądają na zbyt jasne lub zbyt ciemne. Obiekt może być również używany ze względów artystycznych - powiedzmy celowo, aby Twoje zdjęcia były zbyt jasne.
Ignorując na chwilę elementy artylerii, kiedy najprawdopodobniej będę potrzebować funkcji kompensacji ekspozycji?
Istnieje wiele typowych sytuacji, w których miernik aparatu najprawdopodobniej nieprawidłowo oceni jasność sceny. Na przykład szczególnie jasne lub ciemne tło może oznaczać, że obiekt na pierwszym planie będzie wyglądał na zbyt ciemny lub wyblakły.
Jeśli fotografujesz osobę stojącą w pomieszczeniu przed oknem, światło dzienne w oddali może zmienić postać w ciemną sylwetkę. Kompensacja ekspozycji może pomóc w ustawieniu ekspozycji na twarz, a nie to, co znajduje się po drugiej stronie szyby.
Czy możesz podać przykład ciemnego tła wyrzucającego ekspozycję?
Na koncercie rockowym lub w teatrze ludzie, którym chcesz robić zdjęcia, są często oświetleni punktowo - z ciemnym tłem za nimi. Masa czerni w scenie może zniweczyć uśrednione obliczenia miernika aparatu, sprawiając, że obiekt wygląda na wyblakły. W tej sytuacji kompensacja ekspozycji uratuje sytuację.
Kiedy jeszcze może przydać się kompensacja ekspozycji?
Prawdopodobnie będziesz musiał użyć kompensacji ekspozycji podczas fotografowania czegoś, co jest głównie czarne lub białe.
Wykonaj białą scenę (np. Krajobraz pokryty śniegiem), a aparat będzie miał tendencję do niedoświetlania całej sceny. Dzieje się tak, ponieważ miernik generalnie zakłada, że w scenie występuje pełen zakres tonów, więc tworzy ekspozycję, która zamieni śnieg w brzydko szarawe odcienie pośrednie.
Podobnie, zrób zbliżenie czarnego aparatu, a on również będzie wyglądał na zbyt jasny i szary - to znaczy, chyba że użyjesz kompensacji ekspozycji.
Czy wszystkie aparaty mają funkcję kompensacji ekspozycji?
Dość dużo. Jest to z pewnością funkcja, którą można znaleźć we wszystkich cyfrowych lustrzankach jednoobiektywowych, aparatach bezlusterkowych i wysokiej klasy kompaktach. Wiele z najlepszych telefonów z aparatem również ma tę funkcję. Dobre kamery zapewniają łatwy dostęp do przycisku, aby to włączyć - inne zmuszają cię do zagłębienia się w menu.
Zakres dostępnych funkcji kompensacji ekspozycji różni się w zależności od aparatu. Wiele z nich ogranicza zakres od plus dwa stopnie do minus dwa stopnie. Najlepsze aparaty mają zasięg bliższy +/- 5 stopni. Ostrzegamy jednak, że wiele w pełni automatycznych trybów fotografowania dostępnych w cyfrowych lustrzankach jednoobiektywowych i aparatach bezlusterkowych (takich jak te oznaczone ikonami biegaczy lub gór) nie pozwala na dostęp do ręcznych ustawień, takich jak kompensacja ekspozycji.
Użyj jednego z kreatywnych trybów ekspozycji aparatu, takich jak Program (P), Priorytet przysłony (A lub Av) lub Priorytet migawki (S lub Tv), aby uzyskać dostęp do kompensacji ekspozycji (a także mieć możliwość ustawienia określonego czasu otwarcia migawki lub otwór).
Przeczytaj więcej: Jakie są różnice między trybami ekspozycji PASM w Twoim aparacie?
O co chodzi z tym plusem, minusem i zatrzymaniem biznesu?
Ustawienie plus (+) sprawia, że obraz jest jaśniejszy (idealne, aby śnieg wyglądał na biały). Ustawienie minus (-) sprawia, że obraz jest ciemniejszy (świetne do kręcenia plam
oświetlony na ciemnym tle). Przystanki są jednostkami ekspozycji i tworzą skalę używaną w kompensacji ekspozycji. Zmiana typu „kropka” spowoduje podwojenie lub zmniejszenie o połowę kwoty ekspozycji. Większość kamer oferuje pośrednie przyrosty „połowy” lub „trzeciego stopnia” dla bardziej subtelnej regulacji.
Ile regulacji będę potrzebować?
Różni się w zależności od obiektu i używanego trybu pomiaru. W przypadku śnieżnej sceny ustawienie +1 jest mniej więcej średnie (ale czasami może być potrzebne +0,5 lub +2). W przypadku wielu obiektów możesz zrobić zdjęcie, spojrzeć na wynik, a następnie zrobić zdjęcie ponownie z inną wartością kompensacji, aby uzyskać pożądany efekt. Histogram może być również bardzo pomocny przy opracowywaniu precyzyjnych kwot korygujących.
Korzystanie z histogramu z kompensacją ekspozycji
Chociaż wielkość kompensacji ekspozycji potrzebnej do wykonania zdjęcia można w przybliżeniu ocenić, patrząc na zdjęcie testowe i w razie potrzeby robiąc zdjęcie ponownie, histogram w aparacie zapewnia bardziej naukową miarę. Wykres przedstawia jasność każdego piksela na każdym obrazie. Idealny wykres to taki, który znajduje się jak najdalej na prawo od obszaru wykresu, bez zgniatania (lub przycinania) wykresu po prawej stronie.
Aby cały wykres przesunął się w prawo (aby uzyskać jaśniejszy obraz), zastosuj dodatnią wartość kompensacji ekspozycji. Aby wykres przesunął się w lewo, użyj ujemnej wartości kompensacji ekspozycji. Histogram można zobaczyć podczas przeglądania zdjęć na cyfrowych lustrzankach jednoobiektywowych, ale bardziej przydatne może być wyświetlanie podczas fotografowania w trybie Live View (jeśli jest dostępny).