Niedawno prowadziłem warsztaty dla Królewskiego Towarzystwa Fotograficznego w dzikich i wilgotnych górach Snowdonii. To prawdopodobnie moje ulubione miejsce na Ziemi - pomimo nieustannego deszczu!
Podczas warsztatów nacisk położono na uchwycenie „ducha” miejsca. Rozważania wielkiego Roberta Adamsa były centralnym punktem programu. Adams sugeruje, że „geografia” to prosty, wizualny zapis topografii miejsca, warunków meteorologicznych, światła i tak dalej; że „autobiografia” wprowadza element osobistej ekspresji i to, jak fotograf postrzega miejsce; i tej „metafory” można użyć do zasugerowania alternatywnego znaczenia lub przesłania. Następnie sugeruje, że indywidualnie te pomysły mogą być nieco wiotkie, ale kiedy wszystkie trzy elementy łączą się, fotografie krajobrazów stają się bardziej interesujące. To pojęcie, które rezonuje z moimi własnymi aspiracjami fotograficznymi.
Szczerze mówiąc, ten obraz nie jest głębokim objawieniem po wielogodzinnej medytacji pod samotnym drzewem. Po prostu demonstrowałem w warsztacie, jak długi czas otwarcia migawki można wykorzystać, aby dodać (czasami) interesujący celowy ruch aparatu. Może to być sposób na użycie języka fotografii jako narzędzia ekspresji.
Podczas późniejszego przeglądania moich zdjęć w domu stwierdziłem, że ten obraz trafił w dziesiątkę i całkiem możliwe, że wszystkie trzy elementy Adamsa połączyły się - dla mnie. Zostawię Tobie znalezienie własnych znaczeń…
Można śmiało powiedzieć, że moja narzucona przeze mnie polityka niezależnie od pogody podczas warsztatów oznaczała, że przeważnie byliśmy mokrzy. Myślę jednak, że można też uczciwie powiedzieć, że wszyscy odkryliśmy, że niektóre z ciekawszych zdjęć zostały zrobione w najgorszych warunkach. Więc jeśli nic więcej, nie zniechęcaj się złą pogodą. Noś odpowiednią odzież, utrzymuj ciepło i suchość oraz chroń swój zestaw - ale upewnij się, że wyjdziesz tam i zrób to! nocleg ze śniadaniem
• Inne artykuły z serii Art of Seeing
