Fotografia dokumentalna w pandemii

Opowiedz nam o swoim najnowszym projekcie fotograficznym

Mieszkając i pracując w Azji przez ostatnie 10 lat, znalazłem się z powrotem w Devon, aby przetrwać burzę globalnej pandemii. Pracuję jako niezależny fotograf i kamerzysta i jestem przyzwyczajony do podróżowania i bycia w trasie.

Postanowiłem powrócić do tego projektu, aby ponownie zbadać Devon i ponownie połączyć się z tymi, których fotografowałem wcześniej w projekcie o nazwie Dom jest tam, gdzie jest serce.

Ten projekt rozpoczął się 11 lat temu, kiedy zacząłem nagrywać ludzi mieszkających w „alternatywnych” mieszkaniach. Projekt komentuje również zapotrzebowanie na mieszkania na tym obszarze, rosnące ceny domów, bezrobocie i troskę o środowisko.

W jaki sposób wymyślasz pomysły / motywy do swoich projektów?

Moja praca polega na ciągłym poszukiwaniu ciekawych postaci i historii. Wiele pomysłów czerpię z rozmów z lokalnymi mieszkańcami, gdziekolwiek się znajduję.

Rzeczy, które komuś wydają się bardzo zwyczajne, innym mogą wydawać się niezwykłe. Jestem naturalnie wścibską osobą, więc nie mam nic przeciwko temu, żeby kopać głęboko i zadawać pytania, które prowadzą mnie do ciekawych miejsc.

O jakich względach logistycznych musisz pomyśleć?

Zwykle moja praca obejmuje podróże, często do odległych miejsc, więc muszę bardzo dobrze planować sprzęt i sprzęt, ponieważ często wychodzę z sieci i poza zasięg mobilny przez dłuższy czas.

W przypadku tego projektu podobała mi się praca w okolicy, ponieważ musiałem planować tylko jednodniowe wycieczki. Dużo pracy wymaga nawiązanie relacji z fotografowanymi przeze mnie osobami, ponieważ jest to najlepszy sposób na zrozumienie problemów związanych z ich sytuacją.

Jak oceniasz pracę pod ograniczeniami koronawirusa w tym roku?

To znacznie zmieniło sposób, w jaki pracuję, ponieważ zwykle dużo podróżuję w ramach różnych projektów, ale od powrotu do Devon w kwietniu nie opuściłem hrabstwa. Zwykle robię portrety dość intymne, więc lubię spędzać czas w bliskiej fizycznej bliskości fotografowanej osoby, ale musiałem wypracować sposób zarówno na nagrywanie wywiadów, jak i na robienie portretów, które są robione z fizycznej odległości, ale wciąż utrwalają ten sens intymności.

Niesamowita wystawa fotografii dokumentalnej
Wywiad z Rankinem: portrety w pandemii, film kontra cyfrowy i David Bowie
Fotograf dokumentalista uchwycił pandemiczne emocje

Interesujące artykuły...