Fujifilm wypuścił na rynek swój najnowszy bezlusterkowy aparat z serii X, X-H1, mówiąc, że firma potrzebuje czegoś dla profesjonalistów. Ponieważ poprzednie modele X-T2 i X-Pro2 już zaspokajały potrzeby wielu, którzy poważnie podchodzą do swojej fotografii, o ile jednak krok naprzód jest w porównaniu z nowym X-H1?
10 sposobów na maksymalne wykorzystanie możliwości aparatu Fujifilm
Jeśli jesteś już użytkownikiem Fujifilm, czy powinieneś od razu sięgnąć po najnowszy model 24 MP? Czy funkcje X-H1 powinny zachęcić Cię do skoku do tego, co jego producent nazywa pierwszym z nowej linii aparatów z serii X? Czytaj dalej, aby podjąć decyzję, ponieważ nowszy X-H1 i istniejący X-T2 idą od stóp do głów.
Fuji X-H1 vs X-T2: czujnik i procesor
- Fujifilm X-H1: 24,3 MP matryca APS-C X-Trans CMOS III i X-Processor Pro
- Fujifilm X-T2: 24,3-megapikselowa matryca APS-C X-Trans CMOS III i X-Processor Pro
Patrząc na powyższe specyfikacje, wydaje się, że główne cechy obu aparatów są identyczne. Każdy aparat oferuje dużą matrycę formatu APS-C, powszechnie spotykaną w lustrzankach cyfrowych klasy konsumenckiej, o przyzwoitej rozdzielczości 24,3 MP.
To więcej niż wystarczające, aby wykonać duże reprodukcje. Niektórzy mogą narzekać, że nie otrzymujemy pełnoklatkowego czujnika, który pasowałby do tradycyjnej klatki filmu 35 mm - w końcu film jest dużą częścią dziedzictwa Fujifilm - ale czujnik jest co najmniej bardzo dobrze szanowany przez recenzentów i użytkowników.
Jedną istotną różnicą jest jednak to, że czujnik X-H1 przesuwa się, aby zapewnić stabilizację obrazu, co teoretycznie wskazuje na wyższy odsetek ostrych obrazów podczas fotografowania z ręki na kopycie lub w trudniejszych warunkach oświetleniowych. Zapewnia to 5-osiową korektę z efektem kompensacyjnym do 5,5 EV.
X-T2 może oczywiście również korzystać ze stabilizacji obrazu, ale tylko przez obiektyw zamontowany za pomocą tej technologii, a nie przez cały czas. Trzeba przyznać, że większość obiektywów Fujifilm oferuje teraz stabilizację obrazu, chociaż trudno dyskutować z wygodą, jaką jest zawsze pod ręką.
To, czy jest to warte obecnej premii, będzie zależeć od twoich potrzeb i budżetu, ale jeśli możesz się tym zająć, powiedzielibyśmy, że stabilizacja obrazu w aparacie to funkcja, którą zdecydowanie warto mieć.
Fuji X-H1 vs X-T2: specyfikacje wideo
- Fujifilm X-H1: 4K DCI do 24p; 4K UHD do 30p (29,97p); i Full HD do 60p (59,94p)
- Fujifilm X-T2: 4K UHD do 30p (29,97p) i Full HD do 60p (59,94p)
Na szczęście, podobnie jak duże czujniki, obie kamery są wyposażone w najnowszy niezbędny system nagrywania wideo 4K, a także opcję wciąż godnego szacunku nagrywania w rozdzielczości Full HD w sytuacjach, gdy przechowywanie danych i opcja 4K zmniejszająca zużycie energii nie jest wymagana. .
Podczas gdy X-H1 może nagrać do około 15 minut najwyższej jakości wideo 4K za jednym razem lub 20 minut wideo Full HD, można to wydłużyć do 30 minut dla obu opcji wideo, jeśli kupisz kamerę z opcjonalnym pionowym uchwyt wzmacniacza mocy (część zestawu przy zakupie, a także sprzedawany osobno).
Z kolei X-T2 może nagrywać 10 minut wideo 4K lub 15 minut materiału Full HD. Chociaż oferuje wideo 4K w ustawieniu 4K UHD (3840x2160 pikseli) przy 29,97p, X-H1 udaje się zarówno to dopasować, jak i oferuje również opcję 4K DCI o wyższej rozdzielczości (4096x2160 pikseli). może strzelać do 24 pensów.
W obu aparatach tryby symulacji filmu - efekty cyfrowe odwzorowujące wygląd filmu - można wybrać zarówno podczas nagrywania wideo, jak i robienia zdjęć. X-H1 dodaje również nowszą, kinową opcję Eterna, która nasyca materiał filmowy subtelnymi kolorami i bogatymi odcieniami cieni, co można wybrać do robienia zdjęć i wideo. Fajnie jest mieć, ale naszym zdaniem nie jest to osoba decydująca ani zrywająca.
Oprócz powyższego, X-H1 oferuje nie tylko wewnętrzne nagrywanie F-log (8-bitowe), ale także przeskakuje X-T2, oferując szybkie nagrywanie 120p w trybie wideo Full HD. Istnieje również możliwość nagrywania kodu czasowego, której X-T2 nie oferuje.
Fuji X-H1 vs X-T2: zdjęcia seryjne (fps)
- Fujifilm X-H1: Około. 14 kl./s z elektroniczną migawką do 27 klatek surowych lub 40 plików JPEG.webp
- Fujifilm X-T2: Około. 14 kl./s z elektroniczną migawką dla maksymalnie 28 klatek Raw lub 42 plików JPEG.webp
Ponownie, kamery są dość równomiernie dopasowane, jeśli chodzi o maksymalne prędkości ciągłego przechwytywania, a mianowicie 14 kl./s dla obu, jeśli używasz migawki elektronicznej. Jednak starszy X-T2 może (teoretycznie) utrzymać tę sekwencję dla jednej dodatkowej klatki Raw i dwóch więcej plików JPEG.webp w ciągłej sekwencji niż X-H1.
Czy to ma znaczenie? Cóż, znowu zależy to od tego, do czego kupujesz aparat. Jeśli fotografujesz sport lub dziką przyrodę, prawdopodobnie liczy się każda klatka. Z drugiej strony, tak samo jest z ostro ostrymi obrazami przy dłuższych czasach otwarcia migawki, gdzie wbudowany system stabilizacji obrazu może po prostu dać X-H1 niewielką przewagę.
Bez stosowania elektronicznej migawki oba aparaty mogą alternatywnie zarządzać 11 klatkami na sekundę za pomocą odpowiednich pionowych uchwytów mocy, aby uzyskać dodatkowy efekt - w przeciwnym razie jest to nadal bardzo przyzwoite 8 klatek na sekundę dla maksymalnie 33 plików RAW lub 83 plików JPEG.webp na X-T2 lub 31 Pliki RAW lub 80 JPEG.webp na X-H1; znowu, ledwie włos między nimi.
