Recenzja Sony A7 III

Sony A7 III był ósmym ogłoszonym modelem Alpha A7, ale w rzeczywistości są tylko trzy linie produktów A7. Zmieszany? Spróbujemy wyjaśnić.

Linia A7 to podstawowa, wszechstronna opcja, seria A7S (teraz aż do Sony A7S III) to specjalista w zakresie niższej rozdzielczości, szybszej akcji i wideo. Tymczasem A7R to flagowy model o wysokiej rozdzielczości dla fotografów, którzy chcą najwyższej jakości, a najnowszą wersją jest potężny Sony A7R IV.

Na papierze Sony A7 III jest najtańszym i najmniej dobrze sprecyzowanym aparatem w najnowszej ofercie Sony A7 (starsze wersje aparatów z serii A7 wciąż są w sprzedaży i mogą być tańsze); w praktyce jego cena, liczba klatek na sekundę i nadpróbkowane wideo 4K o pełnej szerokości sprawiają, że jest to wszechstronne urządzenie o dużych możliwościach, które kwalifikuje się do naszej listy najlepszych pełnoklatkowych aparatów bezlusterkowych dostępnych teraz.

Dlatego Sony nieustannie aktualizuje każdą z tych trzech głównych linii aparatów o nowe wersje. Seria A7S jest teraz na etapie Mark III, podczas gdy A7R osiągnął nową wysoką rozdzielczość dzięki pełnoklatkowemu czujnikowi 61 MP.

Możesz uznać zwykły A7 III za „podstawowy” model w tej serii, ale ten aparat jest daleko od tego. A7 III może być przystępnym cenowo punktem wyjścia do pełnoklatkowego bezlusterkowca Sony A7, ale technologia i funkcje nowego aparatu Sony praktycznie stawiają go w swojej własnej lidze.

W momencie premiery A7 III nie miał sobie równych wśród rywali. Od tego czasu sprawy potoczyły się dalej, wraz z pojawieniem się Nikona Z6, Panasonic Lumix S1 i Lumix S5, więc Sony A7 III konkuruje z aparatami równie dobre lub lepsze, ale wciąż ma wiele do zaoferowania. Nowy Canon EOS R6 to oczywiście kolejny mocny rywal, ale ten aparat ma wyższą cenę i 20-megapikselową matrycę o niższej rozdzielczości.

Najlepsze obiektywy Sony • Najlepsze aparaty Sony

Sony naprawdę ożywiło rynek profesjonalnych aparatów pełnoklatkowych dzięki bezlusterkowcom z serii A, odciągając wielu profesjonalistów od lustrzanek cyfrowych Canon i Nikon do nowego, odważnego świata bezlusterkowca. Za cenę wywoławczą wynoszącą około 2000 GBP / 2000 USD lub mniej, A7 III jest prawdopodobnie najbardziej atrakcyjną alternatywą dla lustrzanek cyfrowych firmy Sony - i to nie tylko dla profesjonalistów, ale także dla zapalonych entuzjastów. Jest to również punkt wyjścia do potężnego systemu aparatów bezlusterkowych Sony z mocowaniem typu E.

Specyfikacje

• Numer modelu: ilce-7m3
• Czujnik: 24,2-megapikselowy, pełnoklatkowy przetwornik CMOS Exmor R, 35,6 × 23,8 mm
• Procesor obrazu: BIONZ X
• Punkty AF: 693-punktowy AF z detekcją fazy / 425-punktowy AF z detekcją kontrastu
• Zakres ISO: 100-51,200 (możliwość rozszerzenia do 50-204,800)
• Maksymalny rozmiar obrazu: 6000 x 4000
• Strefy pomiarowe: 1,200
• Wideo: 4K UHD przy 30/24 fps, Full HD przy do 120 fps
• Wizjer: Typ XGA OLED, 2359296 punktów
• Karta pamięci: 2x MS / SD / SDHC / SDXC (1x UHS-II)
• LCD: Odchylany ekran dotykowy 3 cale, 921 600 punktów
• Maksymalna seria: 10 kl./s (177 plików JPEG.webp, 89 skompresowanych plików RAW, 40 nieskompresowanych plików Raw)
• Łączność: Wi-Fi, NFC, Bluetooth
• Rozmiar: 126,9 x 95,6 x 73,7 mm
• Waga: 650g (z baterią i kartą pamięci)

Kluczowe cechy

Podobnie jak jego poprzednicy, A7 II i A7, A7 III ma czujnik 24 MP. Rozdzielczość jest prawdopodobnie pierwszą rzeczą, której szukają kupujący aparaty, i prawdopodobnie jest to najbardziej niezwykła specyfikacja tego aparatu. Nie jest to jednak ten sam czujnik co poprzednio; ten ma podświetlaną konstrukcję dla lepszego zbierania światła i jest połączony z front-end LSI i procesorem BIONZ X, który zapewnia znacznie szybszy odczyt danych i prędkość przetwarzania niż wcześniej.

Efektem końcowym jest znacznie poprawiony poziom szumów i wysoka czułość ISO, wysokiej jakości wideo 4K i imponująca prędkość ciągłego nagrywania 10 kl./s - dwukrotnie większa niż poprzednia A7 II.

Szybkie fotografowanie nie jest zbyt dobre bez odpowiedniego bufora i chociaż A7 III nie może konkurować ze specjalistami sportowymi, takimi jak Canon EOS-1D X Mark III, Nikon D6 czy Sony A9 II, ma większy bufor niż przeciętny entuzjasta aparatu. Jest w stanie przechwycić do 177 plików JPEG.webp, 89 skompresowanych plików Raw lub 40 nieskompresowanych obrazów Raw w jednej serii.

Jedną z krytyki poprzednich modeli jest to, że po zapełnieniu bufora nie można używać menu aparatu, dopóki nie zostanie on wyczyszczony - ale Sony naprawiło to w A7 III. Może się również okazać, że obraz w wizjerze przy 10 klatkach na sekundę nie jest wystarczająco czuły, aby podążać za szybkimi lub nieregularnymi obiektami, ale istnieje tryb podglądu na żywo 8 kl./s, który zapewnia szybszy i stabilniejszy obraz w wizjerze.

Wykonywanie zdjęć z prędkością 10 kl./s pełnoklatkowym aparatem w tej cenie jest niezwykłe, ale Sony poszło o krok dalej, wprowadzając technologię autofokusa ze swojej flagowej kamery sportowej A9. Z 693 punktami AF z detekcją fazy pokrywającymi 93% obszaru obrazu, wspartymi przez kolejne 425 punktów AF z detekcją kontrastu, jest to na papierze prawie najpotężniejszy system AF na rynku. Ma o wiele więcej punktów AF niż Nikon Z6, a jego AF z detekcją fazy jest wyraźnie lepszy w ciągłym AF niż system DFD firmy Panasonic.

Możesz wybierać spośród szerokiego pola AF, strefowego AF, centralnego AF, elastycznego trybu punktowego (w którym można zmienić rozmiar obszaru AF), a teraz rozszerzonego trybu elastycznego punktowego, w którym aparat będzie nadal skupiał się na obiektach oddalonych na zewnątrz wybrany obszar. Dostępny jest także tryb Eye AF dla fotografów portretowych, który w A7 III działa teraz zarówno w trybie ciągłym, jak i pojedynczym autofokusem. Aktualizacja oprogramowania sprzętowego na początku 2022-2023 r. Dodała funkcję Real Time Animal Eye AF do potężnego arsenału AF tego aparatu.

Istnieje również 5-osiowy system stabilizacji obrazu oparty na czujnikach, z deklarowaną 5-stopniową kompensacją drgań, wraz z dwoma gniazdami na karty pamięci (choć tylko jeden z nich jest zgodny z UHS-II).

Jak rozumieć wszystko, co jest zapisane na karcie pamięci

Akumulator można ładować w aparacie za pomocą kabla USB lub, aby przyspieszyć ładowanie, dostępna jest opcjonalna ładowarka BC-QZ1. Ten nowy akumulator, NP-FZ100, ma 2,2 razy dłuższy czas pracy niż NP-FW50 w A7 II, dając 710 zdjęć na jednym ładowaniu (lub 610 przy korzystaniu z wizjera elektronicznego).

A7 III nie jest jeszcze skończone. Jak można się spodziewać po każdym nowym aparacie Sony, A7 III nagrywa wideo 4K, ale zapewnia natychmiastowe odtwarzanie 4K HDR na kompatybilnych urządzeniach za pośrednictwem profilu HLG (Hybrid Log-Gamma), a także ma tryb S-Log3 firmy Sony dla zwiększenia dynamiki zakres (do 14 EV) do późniejszej edycji / oceny. Wideo 4K jest przechwytywane na całej szerokości czujnika, zanim zostanie zmniejszone do rozdzielczości 4K, dzięki czemu nie ma irytujących czynników przycinania ani nieefektywnego łączenia pikseli w grupy.

Gdybyśmy wymienili każdą rzecz, którą ten aparat ma, robi lub do czego jest zdolny, nie byłoby już miejsca na stwierdzenie, czy jest dobry, czy nie - co jest następnym krokiem.

Budowa i obsługa

Jeśli jest szczelina w zbroi A7 III, to jest tutaj. A7 III, podobnie jak inne modele A7, jest wyjątkowo mały jak na pełnoklatkowy aparat. Wynika to po części z jego bezlusterkowej konstrukcji, ale także z pomysłowości jego projektantów. Niestety obiektywy Sony - a zwłaszcza te najlepsze - nie są małe. W rezultacie A7 III wydaje się wyraźnie ciężki z przodu w przypadku obiektywów, które możesz wybrać, takich jak FE 24-105 mm f / 4 G OSS lub FE 24-70 mm f / 2,8 GM. Mając to na uwadze, warto rozważyć opcjonalny uchwyt akumulatora VG-C3EM, zwłaszcza jeśli uprawiasz dużo fotografii sportowej z teleobiektywem.

Szkoda również, że nie ma dedykowanego pokrętła trybu jazdy ani dźwigni trybu / obszaru AF. Zdjęcia seryjne i autofokus to dwie najważniejsze funkcje tego aparatu, więc można mieć nadzieję, że zostanie to odzwierciedlone w dedykowanych zewnętrznych elementach sterujących. Możesz jednak przypisać te i inne elementy sterujące do czterech przycisków funkcyjnych aparatu, więc wystarczy jedno kliknięcie, jeśli ich potrzebujesz.

Poza tym naprawdę niewiele można krytykować. Wizjer elektroniczny i wyświetlacz LCD nie mają najwyższych rozdzielczości, jakie widzieliśmy w aparatach bezlusterkowych, ale są bardziej niż wystarczające, a powiększenie wizjera 0,78x oznacza, że ​​jest duży i wyraźny.

Tylny wyświetlacz LCD można odchylać w górę / w dół, ale nie odchyla się na boki. Możesz dotknąć, aby ustawić punkt ostrości, a nawet przeciągnąć go po ramce. Alternatywnie, jeśli nie jesteś fanem interakcji z ekranem dotykowym, możesz zamiast tego użyć tylnego joysticka (przycisku wielofunkcyjnego).

Główne tarcze są uspokajająco mocne i pozytywne. W sumie są trzy pokrętła sterujące - jedno z przodu u góry uchwytu, jedno z tyłu po prawej stronie okularu wizjera i trzecie wokół czterokierunkowego kontrolera obok ekranu LCD.

System menu A7 III jest dość zniechęcający, od dawna krytykowany przez rodzinę A7, z nie mniej niż 35 ekranami podzielonymi na pięć sekcji, a także z konfigurowalnym przez użytkownika Moim menu. Znalezienie potrzebnego ustawienia może zająć trochę czasu, zwłaszcza jeśli modyfikujesz elementy sterujące aparatu lub domyślne zachowanie, ale na szczęście dostęp do większości zwykłych ustawień fotografowania można uzyskać za pomocą przycisku Fn z tyłu aparatu.

Ta opcja Fn wyświetla nakładkę ikon na dole ekranu, umożliwiającą wybór trybu pracy, pola ostrości, ISO, trybu pomiaru i innych. Nie jest jednak czuły na dotyk - zamiast tego użyj przycisków kierunkowych (lub selektora wielofunkcyjnego), aby wybrać opcję, a tylnego pokrętła sterującego, aby zmienić ustawienie.

A7 III naprawdę daje poczucie najwyższej jakości. Jest solidny i ciężki, a elementy sterujące są precyzyjne, a materiały zewnętrzne i wykończenie są pierwszorzędne. Może to być najtańszy z modeli A7 trzeciej generacji firmy Sony, ale byś tego nie wiedział.

Występ

Osiągi A7 III są również urzekające. Występuje niewielkie opóźnienie lub rozdarcie wizjera przy 10 klatkach na sekundę, ale dostępny jest również tryb podglądu na żywo 8 kl./s z bardziej czułym wyświetlaczem, jeśli czujesz, że tego potrzebujesz.

Podobnie imponujący jest system autofokusa, zarówno pod względem pokrycia kadru (znacznie lepszego niż w przypadku lustrzanki cyfrowej), jak i szybkości. Czasami może stracić kontakt z szybkimi, nieregularnymi obiektami w trybie śledzenia AF i ponownie zablokować kilka klatek, ale aby tak się stało, potrzeba dość dzikiego ruchu obiektu. Dopóki możesz przewidywać ruch obiektu i utrzymywać go w wybranej strefie ostrości, A7 III wykona resztę.

Podążanie za ruchomymi obiektami również wymaga umiejętności ze strony fotografa, a zakres obszarów ostrości i trybów aparatu A7 III oznacza, że ​​jest to ustawienie na praktycznie każdą sytuację.

System SteadyShot okazał się nieco mniej przekonujący. Sony twierdzi, że ma 5-stopniową przewagę, ale cytując drobnym drukiem, to „standardy CIPA. Tylko wstrząsanie pochyleniem / odchyleniem. Obiektyw Planar T * FE 50 mm F1,4 ZA. Wyłączona redukcja szumów przy długiej ekspozycji ”.

W naszych testach z obiektywami FE 24–105 mm f / 4 G OSS i FE 24–70 mm f / 2,8 GM zaczęliśmy odczuwać drżenie w ujęciach przy zaledwie dwóch do trzech stopniach czasu otwarcia migawki dłuższych niż normalnie.

Wyniki zawsze będą zależały od warunków, używanego obiektywu, odległości obiektu i tego, jak dobrze trzymasz rękę, ale testowany jednocześnie Olympus OM-D E-M1 Mark II dał bardziej wiarygodne i spójne wyniki, dając być może kompleksowa przewaga nad Sony.

Systemy stabilizacji obrazu oczywiście nie gwarantują ostrych ujęć, a pewna stabilizacja jest lepsza niż brak stabilizacji - a pod każdym innym względem A7 III jest na najwyższym poziomie.

Dotyczy to również jakości obrazu. Nie udało nam się osiągnąć 15-stopniowego zakresu dynamiki podawanego przez Sony w naszych testach laboratoryjnych, ale przy ISO 100 wartość przekroczyła 13 EV, co jest niezwykle dobre.

Chociaż zakres dynamiki jest stosunkowo silny, ostateczna rozdzielczość jest oczywiście ograniczona przez czujnik 24 MP, więc jeśli to nie wystarczy, powinieneś zamiast tego przyjrzeć się 42,4 MP Sony A7R III. To powiedziawszy, drobne szczegóły są renderowane bardzo dobrze, z niskim poziomem szumów. Sony twierdzi, że nowy czujnik i system przetwarzania zapewniają przewagę 1,5 EV w stosunku do starego modelu, a wskaźniki sygnału do szumu, które uzyskaliśmy w laboratorium, są bardzo dobre.

Pliki JPEG.webp prosto z aparatu pokazują niezwykle dobre szczegóły, nasycenie i kontrast aż do ISO 12800. Drobne szczegóły tekstury wyraźnie zaczynają zanikać przy ISO 25600, a przy standardowym maksymalnym ustawieniu ISO 51200 jest dużo zmiękczenia i pewne plamy wkradające się do obszarów o jednolitym odcieniu, ale nadal jest to całkiem wyjątkowa wydajność.

Standardowy wielopunktowy system ekspozycji spisał się świetnie w różnych warunkach, a automatyczny balans bieli był również w większości niezawodny - z wyjątkiem jednego lub dwóch razy w warunkach zachmurzenia, gdzie czasami wybierał dwie wyraźnie różne wartości, kiedy wszystko, co się zmieniło, to kadrowanie tematu. Rozwiązaniem jest oczywiście użycie ręcznego wstępnego ustawienia balansu bieli w celu dostosowania do warunków lub nagranie plików Raw i użycie nowego pakietu oprogramowania Imaging Edge firmy Sony do późniejszego przetwarzania obrazów.

Ten pierwotnie dostarczony pakiet oprogramowania jest dość prosty, składający się z oddzielnych aplikacji Remote, Viewer i Edit, ale teraz został zastąpiony przez bardziej aktualne aplikacje stacjonarne i mobilne Imaging Edge firmy Sony, a obiektywy A7 III i Sony są szeroko obsługiwane przez trzecią firmowe procesory Raw, takie jak Lightroom, Capture One i inne.

Testy laboratoryjne

Błąd koloru

W tym czasie postawiliśmy A7 III przeciwko trzem jego współczesnym; Canon EOS 5D Mark IV, Nikon D750 i Sony A7R II oraz A7 III wypadły w połowie stawki z powodu błędu kolorów, chociaż wszystkie cztery aparaty wypadły dobrze.

Stosunek sygnału do szumu

Przy niskich i średnich ustawieniach ISO A7 III wytwarzał mniej hałasu niż wszyscy jego rywale. Canon EOS 5D IV dogonił przy wyższych ustawieniach ISO, podczas gdy Nikon D750 i A7R III pozostawały w tyle.

Zakres dynamiczny

EOS 5D Mark IV uruchamia A7 III przez bliską sekundę, jeśli chodzi o zakres dynamiczny, ale spada przy wyższych ustawieniach ISO. A7R III również daje dobre wyniki, ale starszy Nikon D750 zostaje w tyle.

Werdykt

A7 III prawie nie popełnia błędu. Jego specyfikacje sprawiają, że jest to wspaniały, wszechstronny model, tak potężny, że jego cena jest w rzeczywistości niespodzianką. Jego obsługa i układ sterowania nie są idealne (fani mogą się z tym nie zgodzić!), Ale wkrótce o tym zapomniano w obliczu autofokusa i wydajności ciągłego nagrywania, nie wspominając o możliwościach wideo 4K.

Rozdzielczość 24 MP może zniechęcić kilka osób. Ostatnio rozpieszcza nas mnóstwo pełnoklatkowych aparatów o wyższej rozdzielczości, takich jak Canon EOS 5DS, Nikon D850 i Sony A7R III. Nawet Pentax K-1 Mark II pokonuje A7 III dzięki matrycy 36,4 MP.

Ale piksele to nie wszystko, a 24 MP wciąż wystarcza, aby tworzyć najwyższej jakości powiększenia i spełniać większość zwykłych komercyjnych modeli - i to sprawia, że ​​A7 III jest niesamowitym połączeniem szybkości, wydajności i stosunku jakości do ceny. Inne kamery mogą trafić na nagłówki gazet w takim czy innym obszarze, ale niewiele z nich jest tak konsekwentnie zdolnych do tak szerokiego zakresu dyscyplin.

Najlepsze aparaty pełnoklatkowe

Sony A7 vs A7 II vs Sony A7 III

Sony A7 III vs A7R III vs A7S II