Jeśli fotografujesz ulice ze swoim aparatem, jesteśmy tutaj, aby pomóc Ci zrównoważyć szanse i zrobić niesamowite zdjęcia uliczne. Zanim więc zaczniesz walić w chodnik, usiądź i przetrawiaj tę radę, aby zamienić trafione i chybione zdjęcia w pewne ujęcia, które warto udostępnić w mediach społecznościowych lub zawiesić na ścianie.
W pierwszej części naszego przewodnika przyjrzeliśmy się już najlepszym obiektywom do fotografii ulicznej i sposobom ich pełnego wykorzystania, więc teraz czas przyjrzeć się Twoim ustawieniom. Zanim jednak zaczniemy, ważne jest, aby pamiętać, że ustawienia działają inaczej w zależności od osoby oraz w ramach różnych stylów i gatunków.
Jeśli robimy portret z bliska, prawdopodobnie użyjemy innych ogólnych ustawień, niż gdybyśmy po prostu błądzili po szukaniu ujęć pełnych kontrastu. Wykorzystaj je więc jako punkty wyjścia i nie krępuj się dopracowywać i poprawiać wszystko, kontynuując swoją fotograficzną podróż.
Ustawienia, do których odniesiemy się, odnoszą się do wielu rzeczy: trybów jazdy, pomiaru, profili obrazu / kolorów, balansu bieli, priorytetów fotografowania (automatyczny, ręczny, migawka i przysłona) oraz automatycznego / ręcznego ustawiania ostrości, a także kilku innych konfigurowalne opcje wykraczające poza te.
Fotografia uliczna może czasami wydawać się trudna, a innym razem daje poczucie absolutnej bryzy. Podobnie jak ja, kiedy uprawiam sport; im więcej ćwiczysz, tym lepiej - ale zawsze są dni wolne od pracy, w których sprawy po prostu nie idą zgodnie z planem. Jednak nowoczesne aparaty mają tak wiele wysoce dostrojonych opcji i ustawień, aby zapewnić sobie przewagę na boisku.
Pewność swojego aparatu i ustawień pozwoli Ci zaufać swojemu aparatowi i zacząć robić świetne zdjęcia bez ciągłego zagłębiania się w menu, gdy coś nie idzie po Twojej myśli. Zacznijmy od przyjrzenia się trybom priorytetu fotografowania.
Tryby priorytetu fotografowania
Automatyczny
Niektórzy ludzie marszczą brwi, ale jeśli dopiero zaczynasz fotografować, możesz wybrać pełną automatykę. Nie zawsze zapewnia idealną konfigurację, ale przez większość czasu zapewnia przyzwoitą ekspozycję - i, co ważne, pozwoli ci skupić się na kompozycji i uchwyceniu kluczowych momentów, zamiast zmagać się z ustawieniami.
Tryb automatyczny zajmie się prawie wszystkim, jeśli chodzi o podstawy ekspozycji, takie jak przysłona, czułość ISO i czas otwarcia migawki. Od czasu do czasu będzie źle; być może fotografujesz kogoś na fajnym motocyklu, gdy mijają go, a Auto może utrzymywać czułość ISO na niskim poziomie około 100 i wybrać wolną migawkę 1/30 sekundy, co powoduje rozmazanie osoby na rowerze - nie jest to idealne rozwiązanie.
Auto dokonuje świadomych przypuszczeń na podstawie tego, jak jasna jest scena, a nie na podstawie tego, co się w niej faktycznie dzieje. W większości przypadków będzie dobrze, ale w miarę postępów możesz podejmować decyzje zamiast aparatu.
Priorytet przysłony / migawki (półautomatyczny)
Na pierwszy rzut oka te tryby mogą wydawać się nieco zagmatwane, ale pomyśl o jeździe automatycznej jako o jeździe na rowerze z obydwoma stabilizatorami, a te tryby jako o podłączonym tylko jednym z nich. Najprawdopodobniej przejdziesz na tryb półautomatyczny, gdy pełna automatyka nie działa już wystarczająco dobrze, ponieważ jest to od pół drogi do pełnego ręcznego. Jest to tryb, z którego korzystam w 99% przypadków, ponieważ fotografia uliczna może czasami wymagać szybkich reakcji - więc korzystanie z pełnej instrukcji obsługi może sprawić, że będziesz się bawić i przegapić świetne zdjęcie.
W trybie półautomatycznym możesz samodzielnie ustawić przysłonę lub czas otwarcia migawki, a aparat zajmie się resztą. Powiedzmy, że jesteś fanem pięknie rozmytego tła; możesz ustawić najszerszą przysłonę (np. f / 1,2 lub f / 1,8), a aparat dobiera odpowiednie ISO i czas otwarcia migawki.
Powodem, dla którego używam półautomatycznego przez większość czasu, jest to, że mam tendencję do fotografowania poruszających się obiektów, takich jak ludzie lub samochody, a nawet może to być ja, który przejeżdżam obok autobusu lub pociągu. Zwykle ustawiam szeroko otwartą przysłonę i podkręcam ISO do około 800-1250. Dzięki temu zawsze będę miał krótsze czasy otwarcia migawki, dzięki czemu ludzie będą wyraźni i ostrzy. Powodem, dla którego nie zostawiam migawki ustawionej zbyt wysoko, jest to, że często może to podnieść czułość ISO do 6400 i więcej, powodując zbyt duży szum w końcowym obrazie, jak na mój gust.
Pełna instrukcja
Jeśli strzelałeś w trybie półautomatycznym od jakiegoś czasu, to przeskok do pełnej manualnej naprawdę nie jest taki duży. Zwłaszcza jeśli weźmiesz pod uwagę, że niezbyt często trzeba zmieniać wszystkie trzy główne ustawienia ekspozycji naraz.
Spójrzmy prawdzie w oczy, większość z nas ma tendencję do fotografowania z obiektywami otwartymi tak szeroko, jak to tylko możliwe (ponieważ za to zapłaciłeś) i często nasze ISO pozostaje dość stałe, chyba że przejdziesz z jednej ogromnej skrajności do drugiej (np. od wewnątrz do zewnątrz). Więc tak naprawdę jedyne, co pozostało, to pilnowanie czasu otwarcia migawki przez większość czasu.
Fotografowanie w trybie ręcznym jest dość łatwe, jeśli jesteś w spójnym środowisku, na przykład w pochmurny dzień lub w pomieszczeniu, w którym górne światła się nie zmieniają, więc dlaczego nie spróbować. Jesteśmy również pobłogosławieni tak dużymi zakresami dynamicznymi w większości nowoczesnych kamer, że nawet jeśli trochę się pomylisz, istnieje duża zmiana, którą możesz skorygować naświetlanie w poście.
Podczas fotografowania w trybie ręcznym przekonasz się, że pokrętła przysłony i czasu otwarcia migawki zostały dobrze ustawione, aby umożliwić szybkie zmiany podczas fotografowania. Jednak często ISO można ukryć w menu lub w kombinacji kliknięć przycisków. Dlatego warto ponownie przypisać sterowanie ISO do łatwo dostępnego przycisku.
Tryby pomiaru
Aparat ma zwykle trzy lub cztery sposoby na rozpoznanie sceny, w której fotografujesz, i zastosowanie prawidłowej ekspozycji (zwróć uwagę, że nie dotyczy to fotografowania w trybie ręcznym, poza tym, że służy jako przewodnik). Znowu nie ma dobra ani zła; mogą wydawać się, że wykonują bardzo podobną pracę, ale każdy ma subtelne różnice:
Wielo
Dzieli scenę na oddzielne strefy, dzięki czemu kamera może rozpoznawać trudne scenariusze. Jest to skuteczne w większości scenariuszy fotografowania, które możesz napotkać, ale czasami aparat może zostać oszukany i spowodować niedoświetlenie lub prześwietlenie, jeśli w kadrze dominuje biel lub czerń.
Miejsce
Umożliwia wybiórcze odczytanie ekspozycji z niewielkiej części kadru (zwykle jest to punkt ostrości). Punktowy odczyt obiektu, na którym chcesz ustawić ostrość, gwarantuje, że są one jedyną rzeczą wpływającą na ekspozycję. To jest tryb, którego używam przez większość czasu, ponieważ jest w porządku, jeśli niebo staje się jasne lub cienie stają się czarne, ponieważ mój główny obiekt zawsze będzie eksponowany tak, jak chcę.
Średnia (macierz)
Może to być bardzo prosty i prosty sposób pomiaru sceny, gdy jesteś w ładnym, równym świetle i nie pracujesz ze sceną, która zawiera zbyt wiele drastycznych cieni lub świateł. Pod każdym względem jest to „automatyczny” trybów pomiaru. Bardziej podstawowa wersja trybu wielopomiarowego.
Centralnie wyważone
Podobnie jak w przypadku pomiaru średniego, aparat jest oddalony od całego kadru, ale większy nacisk kładzie na środek - z założeniem, że to prawdopodobnie tutaj znajduje się główny obiekt. Co jest dość przypuszczeniem! Zatem centralnie ważony tryb pomiaru jest prawdopodobnie najmniej używany z głównych dostępnych opcji.
Jednym z najlepszych sposobów wypróbowania tego jest umieszczenie aparatu na statywie w trybie w pełni automatycznym. Następnie wystrzel cztery obrazy, po jednym z każdego trybu, i zobacz, który najlepiej pasuje do Twojego stylu. Możesz nie zauważyć dużej różnicy między dwoma lub trzema obrazami, ale jeden z nich często będzie wyglądał zupełnie inaczej niż reszta. Często przełączam się między Spot i Average / Matrix w zależności od okoliczności.
Tryby jazdy
Ponownie, dostępnych jest tutaj kilka opcji, umożliwiających zrobienie jednej klatki lub uchwycenie wielu zdjęć w ciągu jednej sekundy. Osobiście uważam, że strzelanie w trybie pojedynczego strzału jest wyrafinowane i dostojne; w czasach filmowych wielu nie mogło sobie pozwolić na kręcenie więcej niż jednej klatki co kilka minut, nie mówiąc już o próbie oddania 15 zdjęć jednym ruchem palca na spust!
Fotografuję w trybie pojedynczego obrazu, ponieważ pozwala mi ocenić scenę i skoncentrować się na tym jednym świetnym zdjęciu. Jeśli robię zdjęcia przez kilka godzin, nie wrócę z więcej niż około 40 lub 50 zdjęć - po prostu nie ma takiej potrzeby. Istnieją oczywiście szybkie tryby zdjęć seryjnych, ale to naprawdę skończy się tak, że będziesz siedział przy komputerze znacznie dłużej, niż potrzebujesz przesiewać duplikaty.
Pozostaw to ustawienie dla fotografów zajmujących się sportem i dziką przyrodą, którzy muszą zrobić dużo zdjęć, aby mieć ostatecznego opiekuna. Jeśli chodzi o fotografowanie uliczne, tak naprawdę chodzi o jakość, a nie o ilość.
Profile obrazów
Obecnie wielu z nas decyduje się na robienie zdjęć w formacie RAW. Najlepsze karty pamięci - a zwłaszcza najlepsze karty CFexpress - zapewniają tak dużo miejsca, że można uzyskać znacznie większą swobodę twórczą, fotografując zarówno pliki JPEG.webp, jak i RAW.
Wybierając `` wygląd '' z profilami obrazu i kolorów, dotyczy to tylko tylnej części aparatu i plików JPEG.webp, które wypluwa - a 99% czasu używam tylko plików JPEG.webp, więc uzyskanie obrazu bezpośrednio w aparacie nie jest ważne tylko dla tych końcowych zdjęć, ale także pozwala mi zobaczyć, co robię po drodze.
Często mam ustawiony czarno-biały ekran i ustawienia kontrastu dostosowane do tego, jak chciałbym, aby wyglądał mój ostateczny obraz. Piękno robienia zdjęć RAW i JPEG.webp jednocześnie polega na tym, że zawsze możesz stworzyć kolorowy obraz z nieskrępowanego „negatywu”, jeśli nie lubisz mono na etapie post-processingu.
Wiele aparatów umożliwia teraz przechowywanie wielu „wyglądów” gotowych do użycia podczas fotografowania w ruchu. Mam kilka, które lubię przechodzić, w zależności od tego, co robię - „Ulica”, „Od redakcji”, „Codziennie”, „Żywe” i tak dalej. Jeśli twój aparat nie ma tych opcji, pozwoli ci przynajmniej kontrolować takie rzeczy, jak kontrast, nasycenie i ostrość, aby uzyskać przyzwoity wygląd w aparacie. Warto poświęcić trochę czasu na ich dopracowanie.
Balans bieli
To kolejne ustawienie, które próbuję uzyskać poprawnie w aparacie. Jasne, robienie zdjęć w formacie RAW z łatwością pozwoli Ci to zmienić później - ale dlaczego nie zrobić tego tak, jak chcesz, robiąc zdjęcia? Balans bieli wpływa również na obraz podczas robienia zdjęć czarno-białych. Jest to tylko subtelne, ale spróbuj wyregulować balans bieli w poście na niektórych zdjęciach mono, aby zobaczyć zmianę.
W przypadku fotografii ulicznej mam tendencję do ustawiania go na światło słoneczne lub pochmurne lub około 5800k w skali Kelvina. Automatyczny balans bieli wykona wystarczająco przyzwoitą robotę, aby zrobić to dobrze, ale ponownie, jeśli przejmiesz pełną kontrolę, zapewni większą spójność. Aparat zmieni równowagę, aby dostosować się do odcieni skóry, liści, temperatury światła, nieba i nie tylko - więc jeśli zostawisz go w trybie automatycznym, spodziewaj się wielu korekt po fakcie.
Podobnie jak w przypadku wszystkich aspektów strzelania, jest to ciągła kompromis między konsekwencją a spontanicznością; pozostawienie wszystkiego w trybie automatycznym sprawi, że wystarczy skierować aparat i nacisnąć migawkę, aby móc poruszać się z prędkością myśli. Aby jednak przejąć twórczą kontrolę, musisz manipulować takimi elementami, jak przysłona i czas otwarcia migawki.
Zacznij od tych ogólnych ustawień i delikatnie przejdź do bardziej ręcznej kontroli, aby zobaczyć, z czym czujesz się komfortowo. Pamiętaj, że nie próbujesz nikomu zaimponować; tak długo, jak to, co robisz, działa dla Ciebie i robisz zdjęcia, które chcesz, to wszystko się liczy!
Najlepszy obiektyw do fotografii ulicznej
Najlepsze soczewki naleśnikowe
Najlepszy aparat bezlusterkowy
Najlepszy aparat Fujifilm
Najlepszy aparat Olympus
Najlepszy aparat Nikon
Najlepszy aparat Canon
