Pomyśl o „obiektywie portretowym”, a możesz pomyśleć o ponurym kadłubie, takim jak optyka Sigma 85 mm f / 1.4 Art do pełnoklatkowych lustrzanek jednoobiektywowych. Ten obiektyw waży ponad kilogram i ma podobnie wysoką cenę. Z kolei Sigma 56mm f / 1.4 DC DN | Obiektyw C ma mniej niż połowę długości fizycznej, jedną czwartą masy i około jedną trzecią ceny. Mimo to ma dokładnie taką samą aperturę i daje podobną efektywną ogniskową.
Najlepszy obiektyw do portretów
Specyfikacje
Uchwyt: Canon M, Sony E, MFT
Elementy / grupy: 10/6
Kąt widzenia: 27 stopni
Łopatki przysłony: 9
Minimalna przysłona: F 16
Minimalna odległość ostrzenia: 0,5 m
Maksymalny współczynnik powiększenia: 0,14x
Rozmiar filtra: 55mm
Wymiary: 67x60mm
Waga: 280g
Budowa i obsługa
Podobnie jak w przypadku towarzyszących Sigmy współczesnych obiektywów 16 mm i 30 mm f / 1,4 do bezlusterkowych aparatów z czujnikiem przycięcia, 56 mm jest bardzo sprytnie opracowany. Mierzący 67 x 60 mm, jest fizycznie najmniejszym z trzech i jest tylko o 10 g cięższy niż obiektyw 30 mm, przy 280 g. Podobnie jak inne, wydaje się, że rozmiar i waga idealnie pasują do kompaktowego bezlusterkowca systemowego. Rzeczywiście, daje to coś w rodzaju sprawdzania rzeczywistości, biorąc pod uwagę ogrom niektórych obiektywów, które zostały niedawno zaprojektowane do współpracy ze smukłymi bezlusterkowymi korpusami pełnoklatkowymi.
Przetestowaliśmy nową wersję obiektywu Canon z mocowaniem M, co rodzi kolejny problem. Chociaż Canon wytrwał w swojej serii aparatów EOS M od wielu lat, obecnie dostępnych jest tylko osiem natywnych obiektywów własnej marki, z których żaden nie ma idealnej ogniskowej i wartości przysłony do wykonywania portretów. Można argumentować, że istniejąca gama obiektywów EF i EF-S firmy Canon do lustrzanek jednoobiektywowych może być montowana na korpusach EOS M, ale dodanie adaptera mocowania, a także użycie obiektywu, który jest większy i cięższy niż powinien, raczej mija się z celem. „kompaktowa kamera systemowa”.
Choć lekki i kompaktowy, obiektyw jest pięknie zbudowany, solidny i wytrzymały. Nie jest odporny na warunki atmosferyczne, ale ma trwałą metalową płytę montażową i wykorzystuje wysokiej jakości materiał TSC (kompozyt stabilny termicznie) na lufę i krytyczne części wewnętrzne. Szeroki pierścień ogniskowania działa z płynną precyzją, umożliwiając bardzo małe korekty, a obiektyw jest wyposażony w osłonę bagnetową.
Dalsze podobieństwa z towarzyszącymi obiektywami Sigma 16 mm i 30 mm Contemporary obejmują system autofokusa oparty na silniku krokowym, który jest szybki w przypadku zdjęć, a jednocześnie płynny i prawie bezgłośny podczas nagrywania filmów. Ponownie, ręczne ustawianie ostrości i ręczne sterowanie autofokusem jest możliwe dzięki pierścieniowi ogniskowania typu fly-by-wire.
Tor optyczny oparty jest na dziesięciu elementach ułożonych w sześć grup. W ofercie znajdują się dwie soczewki asferyczne oraz pojedynczy element SLD (Special Low Dispersion). W przeciwieństwie do rodzeństwa 16 mm Contemporary, nie ma elementów FLD („Fluorite” Low Dispersion). Mimo to projekt ma na celu uzyskanie optymalnej ostrości i kontrastu wraz z minimalnymi aberracjami chromatycznymi i zniekształceniami.
Występ
Ogniskowa tego obiektywu tak naprawdę nie wykracza daleko poza zasięg teleobiektywu standardowego zestawu zoom, przynajmniej w przypadku aparatów Canon EOS M i Sony serii A6xxx. Duży wzrost wydajności polega nie tylko na tym, że Sigma zapewnia doskonałą ostrość i kontrast, ale także na tym, że zachowuje doskonały poziom ostrości i kontrastu przy znacznie szerszych ustawieniach przysłony. W przypadku naszej próbki testowej dopasowanej przez firmę Canon w porównaniu z kitowym obiektywem zmiennoogniskowym Canon 14-45 mm, Sigma jest o ponad cztery stopnie szybsza, a także zapewnia nieco dłuższą ogniskową.
Oczywiście nie chodzi tylko o ostrość. W przypadku korzystania z szerokiej przysłony w celu uzyskania niewielkiej głębi ostrości równie ważny może być efekt bokeh, czyli jakość nieostrych obszarów. Sigma znów wyróżnia się tutaj, z cudownie miękkim bokeh i przyjemnie płynnym przejściem między obszarami skupionymi i rozmytymi. Dodatkową zaletą jest to, że osiowa aberracja chromatyczna jest bardzo mała, nawet podczas fotografowania z szerokim otworem. Pod tym względem wypada raczej lepiej niż Sigma 30mm f / 1.4 Contemporary.
Testy laboratoryjne
Przeprowadzamy szereg testów laboratoryjnych w kontrolowanych warunkach, korzystając z pakietu testowego Imatest Master. Zdjęcia tablic testowych są wykonywane w zakresie przysłon i zoomów (jeśli są dostępne), a następnie analizowane pod kątem ostrości, zniekształceń i aberracji chromatycznych.
Używamy wykresów Imatest SFR (przestrzenna odpowiedź częstotliwościowa) i oprogramowania do analizy, aby wykreślić rozdzielczość obiektywu w środku kadru obrazu, w rogach i odległości między punktami środkowymi, w całym zakresie ustawień przysłony oraz, w przypadku obiektywów zmiennoogniskowych, przy czterech różnych ogniskowych. Testy mierzą również zniekształcenia i kolorowe obwódki (aberrację chromatyczną).
Ostrość
Zapewnia dużą ostrość po dotknięciu, nawet podczas fotografowania z szerokim otworem przy przysłonie f / 1,4.
Frędzle
Kolorowe obwódki pozostają na bardzo niskim poziomie w całym zakresie przysłony, nawet w skrajnych rogach kadru.
Zniekształcenie: 3,26
Występuje niewielkie zniekształcenie poduszkowate, ale nie na tyle, aby wywołać jakiekolwiek obawy.
Werdykt
To kolejny zwycięzca z linii Sigma Contemporary z obiektywami stałymi f / 1.4 do bezlusterkowców z czujnikiem przycięcia. Podobnie jak obiektywy 16 mm i 30 mm, jest dobrze zbudowany, ale mały i lekki, a na niewielkiej obudowie bez lustra czuje się jak w domu. Mimo to cechuje się dużą wydajnością, szybkim autofokusem i doskonałą jakością obrazu. A wszystko to w bardzo przystępnej cenie, dzięki czemu wyróżnia się stosunkiem jakości do ceny.
Najlepsze niedrogie teleobiektywy: Canon, Nikon, Sony i nie tylko
Najlepsze obiektywy Sony: najlepsze obiektywy do bezlusterkowców Sony i aparatów Alpha
Najlepsze obiektywy Canon w 2022-2023 roku: wydłużaj, poszerzaj i przybliżaj swój aparat Canon
