O ile nie masz tendencji do trzymania się opcji Auto aparatu, prawdopodobnie będziesz świadomy wielu sposobów dostosowywania ekspozycji aparatu.
Osoby ustawione w określony sposób pracy mogą zrezygnować z wielu z nich dla jednej lub dwóch preferowanych przez siebie metod, ale dla tych, którzy uczą się aparatu, wiedząc, którego użyć w danej sytuacji, może być mylące.
Czy na przykład należy stosować braketing ekspozycji lub kompensację ekspozycji? A może po prostu zrób zdjęcia w formacie Raw i popraw ekspozycję podczas przetwarzania końcowego? Jeśli twoje obrazy są trochę ciemne, czy powinieneś przełączyć się na inny wzorzec pomiaru, czy lepiej byłoby użyć ustawienia regulacji zakresu dynamicznego? A co z ręcznym trybem ekspozycji?
Prosta odpowiedź jest taka, że wszystkie z nich mogą być przydatne, ale mogą istnieć dobre powody, dla których w danej sytuacji chciałbyś użyć jednego zamiast drugiego. O tym dowiemy się w następnym artykule.
Kompensacja ekspozycji
Kompensacja ekspozycji umożliwia odchylenie ekspozycji obrazu w kierunku niedoświetlenia lub prześwietlenia. Zwykle można to regulować w drobnych krokach co 1 / 3EV lub 1 / 2EV.
Kiedy go używać: Jest to przydatne, gdy kamera stale podaje odczyt licznika, który nie całkiem Ci odpowiada.
Tak więc, jeśli Twój aparat konsekwentnie rejestruje lekko ciemne obrazy, na przykład regulacja kompensacji ekspozycji o około + 1 EV zapewni, że będą one konsekwentnie zbliżać się do oczekiwanych.
Może to być na przykład spowodowane tym, że w scenie znajduje się wiele jasnych lub błyszczących elementów, które powodują niedoświetlenie aparatu lub dlatego, że fotografujesz ciemniejsze szczegóły, które zamiast tego aparat może prześwietlić.
Kompensacja ekspozycji jest również przydatna podczas fotografowania obiektu na innym oświetlonym tle, co często powoduje, że aparat podaje niewłaściwą ekspozycję.
Pamiętaj, że jeśli zmienią się twoje warunki, możesz już tego nie potrzebować, więc zawsze pamiętaj o przywróceniu kompensacji ekspozycji z powrotem do 0, gdy skończysz. W przeciwnym razie będzie to miało wpływ na kolejne obrazy.
Bracketing
Bracketing lub automatyczny braketing ekspozycji zazwyczaj skutkuje jednym standardowym zdjęciem, jednym zdjęciem, które aparat uważa za nie naświetlone, i obrazem, który aparat uważa za prześwietlony.
Dając trzy zdjęcia (lub pięć lub siedem, w zależności od tego, na co pozwala twój aparat i jak go skonfigurował), zwiększasz szansę na uzyskanie jednego obrazu z najbardziej odpowiednią ekspozycją.
Kiedy go używać: Bracketing jest przydatny w wielu sytuacjach. Można tego używać na przykład, gdy warunki oświetleniowe stale się zmieniają, na przykład podczas fotografowania przy migającym lub ciągle zmieniającym się oświetleniu. Fotografia performatywna jest tego przykładem.
Jeśli używasz statywu do fotografowania krajobrazu lub podobnej sceny, możesz go użyć do zrobienia trzech identycznych zdjęć z różnymi ekspozycjami i połączenia ich później podczas przetwarzania końcowego. W ten sposób możesz otrzymać pojedynczy obraz z szerszym zakresem dynamiki niż to, co jest normalnie osiągalne przez czujnik. Ta technika jest znana jako obrazowanie High Dynamic Range (HDR) i jest to zasada, na której działają opcje HDR w aparacie.
Przydatna wskazówka: Jeśli wiesz, że prawdopodobnie nie będziesz potrzebować jednej z ekspozycji podczas bracketingu, możesz użyć tej funkcji w połączeniu z kompensacją ekspozycji, aby uzyskać dwie ekspozycje w kierunku swoich preferencji.
Powiedzmy, że włączyłeś braketing o 1 EV w każdą stronę, dzięki czemu masz jeden standardowy obraz, jeden obraz niedoświetlony o 1 EV i jeden prześwietlony o 1 EV.
Jeśli uważasz, że nie będziesz potrzebować niedoświetlonego obrazu - zamiast tego wolisz jeden normalny obraz i dwa prześwietlone - po prostu zastosuj kompensację ekspozycji + 1 EV, a `` niedoświetlony '' obraz aparatu będzie standardowy, pozostawiając pozostałe dwa obrazy jako prześwietlone w różnym stopniu.
Tryb ręcznej ekspozycji (M)
Ten tryb umożliwia niezależną zmianę przysłony i czasu otwarcia migawki. Różni się to od opcji, takich jak Priorytet przysłony lub Priorytet migawki, w których zmiana jednego ustawienia automatycznie wpływa na drugie.
Mimo że aparat nadal wykorzystuje wybrany wzorzec pomiaru do oceny ekspozycji, trzeba będzie samodzielnie dostosować każdy parametr. W praktyce może to zająć trochę więcej czasu, ale zapewnia dużą kontrolę.
Kiedy tego używać: Ta opcja jest szczególnie przydatna, gdy chcesz naprzemiennie regulować ekspozycję poprzez zmianę czasu otwarcia migawki i przysłony. Tak więc, biorąc na przykład średnio oświetloną scenę, można szybko połączyć szeroką przysłonę z krótkim czasem otwarcia migawki lub małą przysłonę z długim czasem otwarcia migawki lub wartością pośrodku dla każdego z nich.
Ręczna ekspozycja jest przydatna, gdy nie chcesz, aby aparat zmieniał przysłonę lub czas otwarcia migawki, jeśli uzna to za konieczne. Jest to również przydatne w przypadku korzystania z lampy błyskowej, zwłaszcza gdy konieczne jest zapewnienie odpowiedniego poziomu czasu otwarcia migawki do synchronizacji z lampą błyskową.
Surowe strzelanie
Robienie zdjęć w formacie Raw umożliwia zmianę wielu ustawień po przechwyceniu obrazów, z możliwością swobodnego wprowadzania tych poprawek bez pogorszenia jakości obrazu.
Chociaż nadal musisz zwracać uwagę na ekspozycję podczas robienia zdjęć surowych, możesz wprowadzić poprawki w ogólnej ekspozycji, obszarach cienia, podświetleniu szczegółów itp., Gdy usiądziesz przed komputerem i poświęć trochę czasu, aby uzyskać dokładny wyniki, które chcesz.
Kiedy go używać: Jeśli masz zwyczaj przetwarzania zdjęć i pozwala na to miejsce na karcie, dobrym pomysłem jest robienie zdjęć w formacie RAW, aby zawsze mieć wersję wysokiej jakości.
Może nie być konieczne tworzenie ogólnych migawek, ale ponieważ pliki RAW zawierają więcej informacji niż pliki JPEG.webp, przekonasz się, że dostosowanie plików RAW do bardziej przemyślanych obrazów zapewni lepsze wyniki niż w przypadku zrobienia tego samego z plikami JPEG.webp.
Jednak w plikach Raw jest tylko tyle informacji, które można wydobyć z cienia i przywrócić w rozjaśnionych obszarach, dlatego należy dążyć do tego, aby wszystko było dobrze w aparacie za pomocą dodatkowej metody, czy to kompensacji ekspozycji, bracketingu, czy czegoś innego. Robienie surowych zdjęć nie powinno być wymówką dla lenistwa!
Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku większości aparatów kompaktowych, których zakres przetwarzania obrazów RAW jest zwykle bardziej ograniczony niż w przypadku aparatów wyposażonych w większe matryce. Im lepiej naświetlony jest twój obraz, tym mniej będziesz musiał dostosowywać go podczas przetwarzania i tym więcej informacji zachowa twój obraz.
