Czujnik aparatu to puste płótno, na którym możesz umieścić w kadrze, co tylko zechcesz. W tym pudełku 3 na 2 jest duże pole manewru. Typowe podejście polega na ciasnym dopasowaniu i wypełnieniu ramy szczegółami, ale czasami bardziej efektywne może być pozostawienie pustych części ramy, aby stworzyć inny nastrój.
Nazywamy puste części ramki „przestrzenią ujemną”. Zwykle jest to miejsce, w którym brakuje szczegółów, jest rozmyte lub w inny sposób proste i nieformalne. Z kolei „pozytywna przestrzeń” to obszary zainteresowania, takie jak temat lub inne istotne szczegóły. Tylko dlatego, że reszta jest „negatywna”, nie oznacza to, że jest to zła rzecz.
Jeśli bawimy się równowagą między przestrzenią pozytywną i negatywną, możemy tworzyć uderzająco odważne kompozycje, zwłaszcza jeśli celowo wyolbrzymiamy przestrzeń negatywną. Kluczem jest zrozumienie, jak negatywna przestrzeń może zmienić nastrój. Chodzi o to, aby wiedzieć, kiedy zająć się czymś ważnym, a kiedy się wycofać i wykorzystać przestrzeń, aby opowiedzieć historię.
Weź naszą latarnię morską. Jeśli wypełnimy kadr latarnią morską, nacisk kładzie się na kształt samej konstrukcji, natomiast jeśli cofniemy się i uwzględnimy pusty szeroki obszar plaży i morza, możemy podkreślić poczucie izolacji, aby stworzyć bardziej ponury, i być może bardziej znaczący obraz. Przeczytaj kilka wskazówek dotyczących tworzenia własnej negatywnej przestrzeni…
MYŚL NIESZABLONOWO
W kultowym miejscu może być trudno znaleźć podejście, które nie zostało zastosowane setki razy. Pamiętaj jednak, że chociaż możemy nie mieć dużej kontroli nad wyglądem obiektu - a raczej pozytywną częścią kadru - nadal możemy kontrolować części negatywne. Dlaczego więc nie spróbować odważnie ująć w ten sposób niecodziennego ujęcia znanego tematu?
UMIEJĘTNOŚCI KOMPOZYCJI: Kadet kosmiczny
Eksperymentuj z odważnymi kompozycjami, pozostawiając puste, negatywne miejsce wokół swoich obiektów
01 WYBIERZ LOKALIZACJĘ
To ćwiczenie w poszukiwaniu negatywnej przestrzeni, więc każdy temat się nada - budynek, osoba, kwiat - co tylko zechcesz. Wybór padł na kultową latarnię morską w Burnham-on-Sea, samotną konstrukcję na szerokiej, otwartej plaży. Statyw nie jest niezbędny, ale pomaga udoskonalić kompozycję.
02 KOMPONUJ W NAROŻNIKACH
Eksperymentuj, przesuwając obiekt do różnych rogów kadru. Otrzymasz różne wyniki w zależności od tego, czy zmienisz kąt kamery, czy wstaniesz i przejdziesz w inne miejsce. Szerokokątny obiektyw zmiennoogniskowy, taki jak zastosowany tutaj 16-35, może być bardzo przydatny.
03 PODKREŚL ROZMYWANIE
Oprócz umiejscowienia obiektu możemy stworzyć negatywną przestrzeń z głębią ostrości poprzez rozmywanie części kadru. Pomaga w tym szeroki otwór przysłony, np. F / 2.8, ale staraj się też podchodzić bardzo blisko powierzchni, żeby podkreślić rozmycie - aparat stał tutaj na ziemi.
04 WYPRÓBUJ MOTION BLUR
Oprócz rozmycia z ostrością, możemy również rozmyć szczegóły, używając długiej ekspozycji, aby zmiękczyć szczegóły w negatywnej przestrzeni. Działa to szczególnie dobrze w przypadku poruszającej się wody lub chmur. W pełnym świetle dziennym będziesz potrzebować silnego filtra o neutralnej gęstości i statywu do naświetlania przez 30 sekund lub dłużej.
05 SZUKAJ RAMY
Klasycznym sposobem kompozycyjnym jest stworzenie ramki w ramce poprzez komponowanie przez obiekty tak, aby otaczały obiekt w ten sposób. Tutaj nieostre nogi latarni morskiej stają się częścią negatywnej przestrzeni, otaczając psa w oddali.
06 JASNE I CIEMNE
Różnice w świetle mogą pomóc w tworzeniu przestrzeni negatywnej przestrzeni. Tutaj latarnia morska tworzy silną sylwetkę, a gasnące światło tworzy nastrojową ciemną negatywną przestrzeń na plaży i niebie. Szukaj kontrastu i eksponuj cienie lub światła.
