Niedawno wspomniałem o osobliwym dzienniku podróży Xaviera de Maistre'a, francuskiego pisarza z XIX wieku, „Podróż dookoła mojego pokoju”. W książce autor wyrusza w epicką podróż odkrywczą po swoim mieszkaniu, którą dokumentuje w tradycji wielkich pism podróżniczych tamtych czasów. Był uwięziony w swoim pokoju przez sześć tygodni. Nie wiedziałem, jak wzruszające byłoby moje odniesienie do tej pracy, ponieważ my również jesteśmy zamknięci w naszych domach w tym okresie blokady koronawirusa.
To frustrujące dla nas, fotografów. Wielu z nas rozwija się, będąc tam, łącząc się ze światem przez soczewki. Jednak nieustraszony fotograf ma niezliczone możliwości twórcze, nawet w ograniczonym otoczeniu domowym.
I dlatego ja również wyruszyłem w podróż wizualnego odkrywania po moim mieszkaniu na pierwszym piętrze. Chociaż mogę nie mieć luksusu ogrodu, mam kilka dużych okien. Stałem się coraz bardziej świadomy subtelnych niuansów światła, które zmienia się w ciągu dnia. Orientacja mieszkania na wschód / zachód pozwala mi cieszyć się porannym światłem wpadającym przez okna łazienki i kuchni, podczas gdy późne popołudnie i wczesny wieczór to czysta przyjemność w mojej głównej przestrzeni życiowej. Z niecierpliwością czekałem na swoją nową „magiczną godzinę”, kiedy pierwsze promienie słońca łaskoczą krawędź ramy okiennej, zanim powoli pełzną po pokoju.
Chociaż istnieje wiele kreatywnych projektów domowych, w które mogę się zaangażować, cieszę się z prostszego podejścia i uczę się widzieć moje zbyt dobrze znane otoczenie w nowym świetle.
Ten obraz jest prostym ujęciem niektórych umierających tulipanów na stole. Właściwie uważam, że umierające płatki mają bardziej wizualny urok niż świeże kwiaty - być może wizualna metafora.
Zdecydowałem się pracować w wysokim tonie, aby przywołać i podkreślić eteryczną jakość światła. Oczywiście starałem się obchodzić z tonami z delikatnością, więc jest wystarczająco dużo szczegółów. Bądź bezpieczny. nocleg ze śniadaniem
• Inne artykuły z serii Art of Seeing
