Deszcz meteorów Eta Aquarid osiągnie swój szczyt 5 i 6 maja 2022-2023 r. Chociaż technicznie najbardziej płodnym deszczem meteorytów w roku są Geminidy w grudniu, kiedy można zobaczyć do 120 spadających gwiazd na godzinę, warto spróbować Aquarids na zewnątrz - zwłaszcza, że temperatury w nocy powinny być korzystniejsze dla większości astrofotografów.
Oczywiście dzięki odpowiednim wskazówkom astrofotograficznym można fotografować spadające gwiazdy w każdą noc w roku. Ale deszcze meteorów są niezwykle aktywne - i mnóstwo okazji do oszałamiających zdjęć nocnego nieba. Czym więc jest deszcz meteorytów Eta Aquarid? A dlaczego tak się dzieje?
Wydaje się, że meteoryty pochodzą z Eta Aquarii, jasnego światła w konstelacji Wodnika. „W przypadku ludzi zamieszkujących środkowo-północne szerokości geograficzne promienistość nie będzie zbyt wysoko na niebie, więc jeśli to właśnie tam się znajdujesz, będziesz potrzebować miejsca z ciemnym niebem i stosunkowo czystym południowym horyzontem, aby w pełni wykorzystać meteory ”, mówi Space.com.
Co to jest spadająca gwiazda? Zasadniczo to tylko pył. Ziemska orbita Słońca często prowadzi przez stosy szczątków pozostawionych w Układzie Słonecznym przez komety i asteroidy. Przeważnie to tylko cząsteczki pyłu - nie większe niż ziarenka piasku - w które uderza ziemska atmosfera. Kiedy to się dzieje, cząsteczki te na krótko pobudzają się i stają się rozpadającymi się meteorami. Jeśli stoisz po nocnej stronie Ziemi w całkowitej ciemności, zobaczysz spadającą gwiazdę. Sterta cząstek powodujących Eta Aquarids pochodzi pierwotnie z Komety Halleya, ale ich ścieżki odeszły dawno temu
Kłopot w tym, że spadająca gwiazda zwykle trwa tylko ułamek sekundy - choć czasami nawet sekundę - gdy przelatuje po nocnym niebie. To nie daje wystarczająco dużo czasu, aby na to zareagować, więc migawka aparatu musi być już otwarta, gotowa i czekać, aż światło spadającej gwiazdy uderzy w czujnik obrazu.
Co jest takiego specjalnego w Eta Aquarids?
Chociaż deszcz meteorów Eta Aquarid nie jest tak znany jak Perseidy i Geminidy, może padać z prędkością 30-60 meteorów na godzinę. Jeśli księżyc znajduje się na uboczu, może to być niesamowite przeżycie - aw tym roku nowiu zbiegnie się w czasie ze szczytem wyświetlania, obiecując wspaniałe warunki dla astrofotografów.
Jak fotografować Międzynarodową Stację Kosmiczną
Chociaż deszcz meteorytów Eta Aquarids oficjalnie odbywa się między 19 kwietnia a 28 maja, szczytowe noce, kiedy spodziewany jest największy wzrost aktywności, przypadają między 5-6 maja 2022-2023 roku.
Kiedy i gdzie zobaczyć Wodniki Eta w 2022-2023 roku
Zaplanuj kemping. Przy czystym niebie aparat musi być skierowany na nocne niebo od północy do wczesnych godzin porannych 5 maja w Europie i wczesnych godzin 6 maja w Ameryce Północnej.
Ten wspaniały zasób online może pokazać najlepsze czasy dla Twojej lokalizacji i wskazać kierunek, w którym należy patrzeć.
Jeśli w szczytowe noce przewiduje się złą pogodę, ustal swoje priorytety; lepiej jest wybrać się na czyste niebo i nieco mniej meteorów na kilka dni przed lub po przewidywanym szczycie, niż zaplanować wycieczkę w miejsce ciemnego nieba w wielką noc, jeśli przewidywana jest zła pogoda.
Wybór miejsca o niewielkim zanieczyszczeniu światłem jest ważny, ponieważ zamierzasz otwierać migawkę przez co najmniej 25 sekund, więc do środka dostanie się dużo światła. Ta interaktywna mapa świata zanieczyszczenia światłem i Wyszukiwarka ciemnych witryn są bardzo przydatne do wyszukiwania dobrej lokalizacji z dala od jasnych świateł terenów miejskich. Jeśli jednak nie możesz podróżować poza miasto, nadal możesz spróbować sfotografować spadające gwiazdy. Znajdź miejsce, w którym żadne latarnie nie będą zakłócać Twojej kompozycji, i umieść aparat w cieniu budynku.
Fotografowanie roju meteorów: wymagane narzędzia
Nasz najlepszy przewodnik zakupu narzędzi do astrofotografii obejmuje cały sprzęt potrzebny do fotografowania rojów meteorytów. Oto jednak krótki przegląd zestawu kluczy, którego będziesz potrzebować…
DSLR
Możesz używać dowolnej lustrzanki cyfrowej lub aparatu bezlusterkowego, o ile ma tryb ręczny, i możesz robić zdjęcia z długim czasem naświetlania przez co najmniej 30 sekund. Jednak aparat z pełnoklatkowym przetwornikiem jest najlepszą opcją, ponieważ będzie przechwytywał więcej światła i będzie zawierał mniej szumów na obrazie przy wysokich czułościach ISO.
Obiektyw szerokokątny
Ponieważ chcesz uchwycić jak najwięcej nocnego nieba, aby zmaksymalizować swoją szansę na uchwycenie spadających gwiazd, najlepszy jest obiektyw szerokokątny. Idealnie jest gdzieś pomiędzy ogniskową 28mm a 10mm. Większość astrfotografów używa szerokokątnych stałek, dzięki czemu mają maksymalny otwór względny f / 2,8 lub większy.
Statyw
Utrzymywanie stabilnego aparatu jest absolutną koniecznością w przypadku tego długiego naświetlania, więc będziesz potrzebować najlepszego statywu, jaki możesz zdobyć. Jeśli wieje, nie używaj wysięgnika statywu. Przed zrobieniem zdjęcia sprawdź, czy horyzont jest płaski.
Inny sprzęt
Kabel spustu migawki, który można zablokować, interwałometr lub pilot zdalnego sterowania przydadzą się przy wykonywaniu wielokrotnych długich ekspozycji bez konieczności ręcznego naciskania spustu migawki co 25 sekund.
Nawet letnie noce mogą być chłodne po północy, zwłaszcza jeśli jesteś nieruchomy, podczas gdy aparat wykonuje swoją pracę, więc weź też płaszcz i składane krzesło.
Gdzie skierować aparat: kompozycja
Chociaż kuszące jest skierowanie aparatu w stronę promienia, meteory mogą równie łatwo pojawić się w dowolnym miejscu na niebie.
Wskazując na promienistość, prawdopodobnie przegapisz tyle meteorytów, ile złapiesz, więc lepiej umieścić coś interesującego na pierwszym planie - na przykład starą stodołę, drzewo lub rzeźbę - w swojej kompozycji, aby zwiększyć zainteresowanie. W ten sposób uzyskasz piękne zdjęcie astro-krajobrazu, które, miejmy nadzieję, będzie zawierało spadającą gwiazdę lub dwie.
Poza tym Droga Mleczna będzie widoczna na wschodnim niebie w maju, to znaczy, jeśli jesteś na ciemnym niebie. Możesz ocenić to jako kuszące tło dla spadającej gwiazdy.
Strzelanie
Przy ogniskowej obiektywu ustawionej na nieskończoność i aperturze około f / 2,8 (lub tak otwartej, jak to możliwe), wybierz ISO 800 lub ISO 1600 (lub nawet wyższą, jeśli jesteś na naprawdę ciemnym niebie) i ustaw czas otwarcia migawki do 25 sek. Zrób zdjęcie, a jeśli nie jesteś zadowolony z rezultatu jako samodzielnego obrazu, wprowadź poprawki i powtórz.
Kiedy będziesz szczęśliwy, nadchodzi zabawa; zrób to samo ujęcie 50-200 razy na RAW w ciągu godziny lub kilku godzin. Uważaj tylko, aby nie włączyć żadnych świateł ani nie szturchać statywu podczas fotografowania; zachowaj ciemność i stój z dala
Tak czy inaczej, skończysz z setkami ujęć nocnego nieba, z których część, miejmy nadzieję, będzie zawierała spadające gwiazdy. Jeśli to wszystko, czego szukasz, możesz wyodrębnić obrazy, które zawierają spadającą gwiazdę (a może nawet dwie), a resztę porzucić. Jeśli jednak korzystasz z bezpłatnego oprogramowania StarStaX, możesz przeciągnąć i upuścić wszystkie 200 zdjęć, aby utworzyć obraz śladu gwiazd… oczywiście ze spadającymi gwiazdami. Jest to również możliwe w programie Adobe Photoshop.
Jak uchwycić ślady gwiazd
Kiedy jest następny deszcz meteorytów?
Są inne noce w ciągu roku, w których równie prawdopodobne jest zobaczenie spadających gwiazd…
Kolejnym deszczem meteorytów, który został stworzony przez Kometę Halleya, są Orionidy, które osiągają szczyt w dniach 21-22 października 2022-2023 r. Najbardziej płodne w roku, Geminidy, których szczyt przypada na 14-15 grudnia 2022-2023 r. Możesz też zamieścić fotografowanie Perseidów w swoim dzienniku - które osiągną szczyt w dniach 12-13 sierpnia br.
Astrofotografia: poradniki, wskazówki i filmy dotyczące wykonywania najlepszych zdjęć
